Overslaan naar inhoud 
Dubai heeft zich gevestigd als een vooruitstrevende wereldwijde bestemming voor financiële diensten. Het belangrijkste is ongetwijfeld het Dubai International Financial Centre (DIFC). Het wordt gerespecteerd om zijn moderne regelgevingskader, sterke juridische achtergrond en ondersteunende infrastructuur. De Dubai Financial Services Authority (DFSA) houdt toezicht op financiële bedrijven die in het DIFC werken en stuurt deze reputatie. Nu digitale activa en gedistribueerde grootboektechnologie (DLT) steeds populairder worden, heeft de DFSA een kader ontwikkeld dat de DFSA tokenisation regulatory sandbox wordt genoemd. Deze sandbox stelt bedrijven in staat om te experimenteren met tokenbeleggingen, zoals aandelen, obligaties en sukuks, binnen het kader van bestaande principes voor beleggersbescherming en marktintegriteit.
In dit artikel gaan we in op de werking van de tokenisation regulatory sandbox van de DFSA, de beweegredenen achter het bestaan ervan en hoe je een aanvraag kunt indienen als je geïnteresseerd bent. We zullen ook onderzoeken waarom DIFC een aantrekkelijke jurisdictie is voor financiële instellingen in het algemeen en waarom veel bedrijven voor dit centrum kiezen voor gereguleerde tokenisactiviteiten. Als onderdeel van onze analyse zullen we kijken naar de Innovation Testing Licence (ITL). Daarnaast bekijken we de kapitaalvereisten en bekijken we eventuele specifieke beperkingen die van toepassing zijn tijdens de testperiode.
De reden achter de introductie van de DFSA tokenisation regulatory sandbox
De bestaande regels van de DFSA voor beleggingstokens dateren uit 2021. Toen probeerde de toezichthouder digitale activa op te nemen die leken op traditionele effecten. Na verloop van tijd merkte de DFSA dat maar weinig bedrijven deze regels volledig omarmden. Als reactie hierop riep de autoriteit in 2024 en 2025 rondetafelbijeenkomsten bijeen om inzichten uit de sector te krijgen. Uit deze debatten komen belemmeringen voor de invoering naar voren, zoals de hoge kosten van naleving, onzekerheid over de manier waarop DLT onder toezicht zou komen te staan en complexiteiten rond bewaarregelingen.
De tokenisation regulatory sandbox van de DFSA lost deze problemen op door bedrijven door een gestructureerde testfase te leiden. Het stelt de toezichthouder in staat om te zien waar de risico's van opkomende technologie liggen en bevordert de interactie met bedrijven die baanbrekend werk verrichten. Aan het einde van de testperiode kunnen succesvolle deelnemers doorstromen naar een volledige licentie. Dat is nadat ze hebben bewezen dat hun producten en diensten voldoen aan de regelgevende en operationele normen van DIFC.
Wie kan deelnemen aan de zandbak?
Bedrijven die tokenbeleggingen willen aanbieden in DIFC kunnen een aanvraag indienen, of ze nu nieuwe entiteiten zijn of bestaande bedrijven met een vergunning. De sandbox omvat verschillende vormen van tokeninstrumenten, waaronder belangen in echte activa en collectieve beleggingsfondsen, zolang deze tokens zich gedragen als traditionele effecten of derivaten. Het belangrijkste doel is om legitieme experimenten in een gecontroleerde omgeving mogelijk te maken, waarbij zowel de onderneming als de DFSA de kans krijgen om het technologieontwerp, de risicobeheerprocessen en de communicatie met klanten te evalueren.
Crypto tokens en stablecoins zijn uitgesloten van het huidige programma. De DFSA heeft besloten om deze sandbox te beperken tot beleggingen die nauw aansluiten bij conventionele effecten, zodat het kader gericht blijft op tokenisatie in plaats van digitale valuta. Het is nog steeds de moeite waard om op te merken dat bedrijven die bredere mogelijkheden in digitale activa verkennen kijken naar een crypto-licentie in de VAE, die zich richt op een ander aspect van het groeiende crypto-ecosysteem in de regio.
Beleggingstokens onder DFSA-regulering
Onder de DFSA wordt een beleggingstoken geclassificeerd als een veiligheidstoken of een afgeleid token dat vertrouwt op blockchain of vergelijkbare technologie. Het weerspiegelt de rechten en plichten van een traditioneel effect of derivaat, maar brengt nieuwe technische elementen met zich mee, zoals slimme contracten en gedecentraliseerde bewaring. Omdat deze tokens wereldwijd kunnen worden verhandeld met minimale wrijving, legt de toezichthouder extra eisen op om potentiële kwetsbaarheden in digitale activa aan te pakken.
Bedrijven moeten aantonen dat ze de rechten en plichten van een traditioneel effect of derivaat kunnen aantonen.
Bedrijven moeten laten zien hoe ze ongeautoriseerde of frauduleuze transacties willen voorkomen en robuuste controles voor beveiligingsincidenten beschrijven. Gedetailleerde informatie over bewaarregelingen is ook essentieel om ervoor te zorgen dat de DFSA een duidelijk beeld heeft van hoe de digitale activa van klanten zijn opgeslagen. Technologie-audits zijn een andere vereiste, omdat de DFSA bevestigd wil zien dat systemen operationele risico’s aankunnen. In sommige gevallen zal de toezichthouder vragen om een document met de belangrijkste kenmerken van security tokens, waarin de belangrijkste details en mogelijke risico’s voor potentiële beleggers worden uitgelegd.
Onze werktijden: Maandag tot vrijdag, 9 AM - 6 PM GMT+4
Liever een bericht sturen? Neem contact met ons op via messengers of bel ons gewoon:
Betuigingen van interesse: De eerste stap
Bedrijven kunnen het proces beginnen door een blijk van belangstelling in te dienen bij de DFSA, meestal binnen een bepaalde periode (17 maart 2025 tot 24 april 2025). In dit vroege stadium moeten ze hun bedrijfsmodel schetsen, de activa die ze willen tokenen en hoe ze van plan zijn dit aanbod te testen met live klanten. Ze moeten ook bevestigen dat ze voldoen aan de basiscriteria, zoals voldoende kapitaal hebben om de operationele kosten aan te kunnen en een managementteam met relevante ervaring in de sector.
Aanvragers betalen geen kosten voor deze eerste aanvraag. In plaats daarvan beoordeelt de DFSA het materiaal, vaak binnen een periode van twee weken, om de meest veelbelovende en conforme kandidaten te identificeren. Bedrijven die door deze fase komen, gaan door naar de volgende fase, waarin een uitgebreidere aanvraag voor de Innovation Testing Licence (ITL) wordt voorbereid.
De innovatie testlicentie in detail
De Innovation Testing Licence is een beproefd concept dat in 2017 door de DFSA is geïntroduceerd. Bedrijven die worden toegelaten tot de ITL kunnen financiële producten testen met echte klanten, onder zorgvuldig gecontroleerde omstandigheden. Deze aanpak is niet bedoeld om de normen te verlagen. Integendeel, de DFSA zal soms van geval tot geval ontheffingen of wijzigingen van bepaalde regels toestaan, als deze wijzigingen het bedrijf helpen een idee te verkennen zonder cruciale klantwaarborgen in gevaar te brengen.
Aanvragers produceren een testrapport voor het ITL.
Aanvragers stellen een regulatory testing plan (RTP) op, waarin hun doelen, testtijden, technologiestapel, risicocontroles en hoe ze willen omgaan met feedback van klanten of klachten worden uiteengezet. De DFSA werkt vervolgens met hen samen om punten te verfijnen of te verduidelijken. Zodra het plan is goedgekeurd, ontvangt de aanvrager een principegoedkeuring (IPA). Deze IPA blijft voorwaardelijk. De aanvrager moet nog steeds aan verdere vereisten voldoen, zoals het oprichten van een DIFC-geregistreerde entiteit, het aanstellen van compliance officers en het afronden van gedocumenteerd beleid voor antiwitwaspraktijken, risicobeheer en cliëntenbescherming.
Van inprincipiële goedkeuring overgaan naar DIFC-registratie
Van principiële goedkeuring naar live testen
Het IPA geeft aan dat de DFSA het voorstel van de onderneming waardevol vindt, maar geeft geen toestemming om meteen van start te gaan. Doorgaans zal de DFSA erop aandringen dat de entiteit bepaalde maatregelen neemt, waaronder de aanstelling van senior functionarissen met de juiste kwalificaties of relevante uitbestede dienstverleners (bijvoorbeeld compliance- of financiële functionarissen).
Alleen als aan deze voorwaarden is voldaan, kan de entiteit haar activiteiten starten.
Alleen als aan deze voorwaarden is voldaan, kan de onderneming haar ITL ontvangen en beginnen met het aanbieden van tokenbeleggingen aan een klein en gecontroleerd klantenbestand.
"De DFSA beperkt vaak het aantal klanten of de transactievolumes tijdens de live testfase, om ervoor te zorgen dat als er zich een onvoorzien probleem voordoet, dit binnen de perken blijft en de bredere markt niet schaadt."
Kernonderdelen van het testplan voor regelgeving
Businessmodel en voorgestelde producten
Aanvragers moeten precies specificeren welke tokenised activa zij gaan aanbieden en aan welke typen klanten.
Omvang en doelstellingen van de tests
Het bedrijf beschrijft hoe lang de testperiode zal duren en hoe succes eruit ziet. Dit gedeelte gaat ook in op de maximale transactielimieten en de categorieën klanten die deelnemen.
Risicobeheer en beveiliging
Gedetailleerde strategieën om frauduleuze activiteiten, ongeautoriseerde transacties of systeemstoringen aan te pakken.
Cliëntbewustzijn en communicatie
De DFSA schrijft voor dat testklanten ervan op de hoogte worden gesteld dat ze deelnemen aan een product dat nog wordt beoordeeld. De aanvrager moet bevestigen hoe hij van plan is klanten te informeren over de bijbehorende risico’s.
Rapportering van gegevens aan de DFSA
Regelmatige updates moeten worden gegeven aan de toezichthouder, met betrekking tot statistieken zoals transactiefrequentie, gemelde problemen en genomen oplossingsstappen.
Uittreedplan
Als het testen niet succesvol wordt afgerond, moet de aanvrager bevestigen hoe hij zijn bestaande verplichtingen aan klanten zal afwikkelen en zijn activiteiten zal afronden zonder verstoring te veroorzaken.
Kapitaalvereisten bij testen in DIFC
Kapitaalverplichtingen in DIFC variëren naargelang het type financiële dienst dat de onderneming wil verlenen. Bedrijven in DIFC-categorie 4 hebben doorgaans ten minste 10.000 US dollar aan basiskapitaal nodig, terwijl categorie 3 500.000 dollar kan vereisen, categorie 2 2 miljoen dollar en categorie 1 zelfs 10 miljoen dollar. Dit bedrag kan oplopen, afhankelijk van drie componenten: basiskapitaal, risicogebaseerd kapitaal en kostengebaseerd kapitaal. Welke component het hoogst is, bepaalt de daadwerkelijke kapitaalvereiste.
Als een bedrijf bijvoorbeeld aanzienlijke jaarlijkse uitgaven voorspelt of grote hoeveelheden klantenactiva beheert, kan de DFSA eisen dat het meer kapitaal in reserve houdt. Startende ondernemingen kunnen bepaalde aanpassingen krijgen, maar ze moeten nog steeds bewijzen dat ze de operationele kosten kunnen dragen zonder de belangen van cliënten in gevaar te brengen.
Krijg de meest relevante informatie over het zakenleven in Dubai
Live testen uitvoeren: Beperkingen en naleving
Als de DFSA een ITL toekent, kan het bedrijf doorgaan met live testen in DIFC. Tijdens deze periode moet het bedrijf waakzaam blijven over naleving, omdat de DFSA nauwlettend toeziet op gebieden als:
Transactielimieten: De DFSA stelt meestal drempels vast voor de totale waarde of het aantal transacties dat kan plaatsvinden.
Klantenaantal: De toezichthouder kan beperken hoeveel klanten kunnen deelnemen aan de pilot om risico’s te beheren.
Operationele controles: Als het bedrijf grote technische storingen ondervindt, moet het de DFSA onmiddellijk op de hoogte stellen en eventuele richtlijnen opvolgen om klanten te beschermen.
"De DFSA heeft duidelijk gemaakt dat er niet te onderhandelen valt over de regels tegen het witwassen van geld (AML), de regels tegen de financiering van terrorisme (CTF) en de verplichtingen onder de federale wetgeving. Zelfs als bepaalde aspecten van de regelgeving worden versoepeld voor innovatiedoeleinden, blijven deze kerngebieden volledig gehandhaafd."
Het voltooien van de testperiode
Aan het einde van de overeengekomen testfase beoordeelt het bedrijf zijn prestaties en bepaalt of het product aan de oorspronkelijke doelstellingen voldoet. Als het bedrijf commercieel verder wil gaan, kan het een aanvraag indienen om de beperkingen op te heffen. De DFSA controleert vervolgens of de regelingen van de onderneming voldoende robuust zijn voor een standaard autorisatie, vrij van de sandboxvoorwaarden. Als aan alle voorwaarden is voldaan, kan het bedrijf overgaan op een volledige vergunning.
Als het product mislukt of niet haalbaar blijkt, kan het bedrijf zich terugtrekken uit de zandbak. Het bedrijf moet dan zijn exitplan uitvoeren en ervoor zorgen dat klanten worden gecompenseerd of hun activa terugkrijgen. Dit hoeft het bedrijf er niet van te weerhouden om in de toekomst een aanvraag in te dienen met een herzien model.
Gevolgen voor de kosten in DIFC
Het runnen van een financiële dienstverlenende entiteit in DIFC brengt opzetkosten, operationele overheadkosten en regelgevingskosten met zich mee. De DFSA vraagt doorgaans een vergoeding van 5.000 US dollar voor de ITL, die de hele testperiode dekt. Bedrijven moeten ook betalen voor DIFC-oprichting en -registratie. Techbedrijven die op zoek zijn naar kantoorruimte in de Innovation Hub kunnen ongeveer 1.500 dollar aan licentiekosten moeten betalen, met co-working spaces vanaf 500 dollar per bureau.
Kapitaalvereisten kunnen voor veel bedrijven de grootste kostenpost vormen, vooral voor bedrijven die hoger zijn geklasseerd vanwege de behandeling van klantenactiva. Hoewel ontheffingen of wijzigingen mogelijk zijn, zal de DFSA geen concessies doen aan essentiële waarborgen. Sommige aspecten, zoals AML-controles en externe audits, zijn ook verplicht en kunnen de kosten beïnvloeden. Niettemin rechtvaardigt de geloofwaardigheid van het opereren onder een door de DFSA gereguleerde paraplu vaak deze uitgaven voor bedrijven die zich richten op geavanceerde beleggers en institutionele partnerschappen.
Aanwezigheid creëren in Dubai
Veel bedrijven die deelnemen aan de DFSA tokenisation regulatory sandbox vinden het gunstig om een fysieke locatie in DIFC te hebben. Dit sluit goed aan bij procedures voor het overplaatsen van werknemers of het inhuren van lokale expertise. Als je van plan bent om teamleden uit het buitenland mee te nemen, kun je overwegen om te lezen over manieren om naar Dubai te verhuizen om visa, huisvesting en essentiële infrastructuur te vergemakkelijken.
Een lokale aanwezigheid kan helpen bij het vinden van een locatie in Dubai.
Een lokale aanwezigheid kan een bedrijf helpen geloofwaardigheid op te bouwen bij potentiële klanten, regelgevende instanties en andere belanghebbenden. In DIFC worden ook netwerkevenementen, accelerators en mentorschapsprogramma’s georganiseerd die de groei ondersteunen. Door deel te nemen aan dit ecosysteem, maak je gebruik van een gemeenschap van juridische adviseurs, compliance specialisten en tech experts die klaar staan om te helpen met de complexiteit van gereguleerde tokenisatie.
Offshore bankieren en bredere structuren
Ook al richt de sandbox zich op investeringstokens, je hebt misschien nog steeds efficiënte internationale bankieren nodig om grensoverschrijdende stromen af te handelen. Bedrijven die willen diversifiëren kunnen offshore bankieren nuttig vinden. Offshore rekeningen kunnen helpen bij het beheren van buitenlandse valuta, transacties en kapitaalreserves. Deze strategie kan vooral relevant zijn als je te maken hebt met buitenlandse investeerders die de voorkeur geven aan flexibele bankafspraken.
Tussen haakjes, als je tokenisatiemodel evolueert naar een aanbod van digitale activa dat verder gaat dan effecten, kan het een kruispunt vormen met de behoefte aan een cryptolicentie in de VAE.
-
Kapitaalvereisten variëren op het type DIFC-licentiecategorie in kwestie, met mogelijke wijzigingen als de DFSA voordeel ziet in het bedrijfsmodel.
-
Geselecteerde aanvragers moeten volledig zijn opgezet in DIFC voordat live testen kunnen beginnen. Dit omvat het aanstellen van compliance officers en het afronden van het beleid.
-
Als het testen is voltooid, kunnen bedrijven een verzoek indienen om de sandboxbeperkingen op te heffen als ze voldoen aan de vereisten van de DFSA voor een volledige licentie.
> >
Handhaving van verantwoordelijkheden
Operating in de sandbox of onder een volledige DIFC-licentie vereist voortdurende waakzaamheid. De DFSA verwacht van bedrijven dat ze periodieke controles uitvoeren van de onboardingpraktijken voor klanten, tools voor het monitoren van transacties en protocollen voor gegevensbeveiliging. Auditverplichtingen kunnen inhouden dat je onafhankelijke technologische beoordelingen of financiële verklaringen moet overleggen om te bevestigen dat je bedrijf een goede reputatie heeft.
Meer nog, de DFSA werkt haar regels regelmatig bij om ze in lijn te brengen met internationale best practices. Op de hoogte blijven en open communiceren met de toezichthouder kan het risico op niet-naleving verkleinen. Deze proactieve benadering laat ook zien dat een bedrijf transparantie hoog in het vaandel heeft staan, wat vooral gewaardeerd wordt door vermogende particulieren en institutionele klanten.
Waarom DIFC een aantrekkelijke keuze blijft
Zich vestigen in DIFC geeft bedrijven de kans om meerdere markten te bedienen vanuit één hub. Het biedt een voorspelbaar juridisch kader en een regelgevende instantie die innovatie omarmt zonder belangrijke consumentenbeschermingen op te geven. De sandbox voor tokenisregelgeving van de DFSA is een bewijs van de openheid van DIFC voor nieuwe ideeën, omdat het bedrijf toezicht combineert met waardering voor technologische verandering.
Voor veel beleggers betekent een bedrijf met een DFSA-vergunning in DIFC professionaliteit en betrouwbaarheid, vooral in vergelijking met ongereguleerde of semi-gereguleerde omgevingen. Die geloofwaardigheid kan een grote rol spelen bij het aantrekken van institutioneel geld of grote particuliere beleggers. Hoewel de kapitaalvereisten, nalevingskosten en licentiekosten hoger kunnen zijn dan in bepaalde andere rechtsgebieden, zijn de potentiële beloningen voor succesvolle ondernemingen aanzienlijk.
